
Dit is een door AI vertaalde post.
De neergang van de LDP in de regio's en de illusie van een eenpartijsysteem - Een analyse van de veranderingen in de steun voor opeenvolgende kabinetten
- Taal van de tekst: Koreaans
- •
-
Referentieland: Japan
- •
- Overig
Selecteer taal
In de jaren 80 had de Liberaal-Democratische Partij (LDP) overweldigende steun in heel Japan. De opkomst van de LDP bedroeg toen meer dan 90%, met name in plattelandsgebieden waar bijna alle kiezers de LDP steunden. Dit kwam doordat de LDP na de oorlog bijdroeg aan de economische heropleving, de ontwikkeling van landbouwtechnologie en de verbetering van de infrastructuur, wat leidde tot welvaart in de regio's. Het vertrouwen van de plattelandsbevolking in de LDP was stevig.
Maar in de jaren 90, met de ineenstorting van de zeepbel economie, begon deze situatie snel te veranderen. De regering voerde toen neoliberaal beleid om grote bedrijven en conglomeraten te beschermen, zoals het flexibiliseren van de arbeidsmarkt en het beperken van de rechten van werknemers. Jonge mensen en werknemers werden gedwongen in slechte omstandigheden te leven en raakten teleurgesteld in het bestaande tweepartijensysteem. Dit resulteerde in een sterke daling van de steun voor de LDP, vooral onder stedelingen en jongeren.
Na de jaren 90 bleef de steun voor de LDP gestaag dalen. Bij de Senaatsverkiezingen van 2022 bedroeg de opkomst van de LDP landelijk slechts 30%. Maar ondanks deze cijfers behield de LDP nog steeds een overweldigende meerderheid van de zetels. Dit kwam door het districtenstelsel, waardoor een hoge opkomst in sommige regio's leidde tot een meerderheid van de zetels.
Als we kijken naar de plattelandsgebieden, zien we dat de steun voor de LDP nog steeds aanwezig is. Maar het is geen sterke steun zoals in het verleden, maar eerder een kwestie van gewoonte en connecties die blijven bestaan. In feite wordt de bevolkingsafname en het uiteenvallen van gemeenschappen op het platteland versneld door het beleid van de LDP.
De oorzaak van de dalende steun voor de LDP is te vinden in de herstructurering van politieke partijen en het wantrouwen in de politiek na de jaren 90, evenals de economische recessie na het instorten van de zeepbel en het neoliberale beleid. Er vond een grootschalige afwijzing plaats, met name onder jongeren en in stedelijke gebieden, en de gevolgen daarvan zijn nog steeds voelbaar. Daarom is de huidige dominantie van de LDP fictief. Als de oppositiepartijen echt zouden strijden, zouden ze de LDP zeker kunnen overwinnen.