รัฐบาลเยอรมันได้เผยแพร่ "แนวทางอินโด-แปซิฟิก" เมื่อเร็ว ๆ นี้ ซึ่งเป็นทิศทางการทูตหลักของเยอรมันในภูมิภาคอินโด-แปซิฟิก โดยมีเป้าหมายสำคัญคือการสนับสนุนระบบเศรษฐกิจระหว่างประเทศที่ยึดตามกฎเกณฑ์ สิ่งนี้มาจากความวิตกกังวลเกี่ยวกับระบบที่พึ่งพาประเทศใดประเทศหนึ่งมากเกินไป

จีนเป็นคู่ค้าที่ใหญ่ที่สุดของเยอรมัน คิดเป็นประมาณ 50% ของมูลค่าการค้าทั้งหมด แต่ในสถานการณ์ที่ความตึงเครียดระหว่างสหรัฐฯ กับจีนทวีความรุนแรงขึ้น เยอรมันไม่สามารถมุ่งเน้นความร่วมมือกับจีนเพียงฝ่ายเดียวได้ จึงเกิดความจำเป็นที่จะต้องค้นหาประเทศพันธมิตรในภูมิภาคอินโด-แปซิฟิกในด้านการเมือง เศรษฐกิจ และความมั่นคง

เยอรมันจึงมองว่าญี่ปุ่นเป็นพันธมิตรที่สำคัญในด้านดิจิทัล เนื่องจากนโยบาย Society 5.0 ของญี่ปุ่นมีความสอดคล้องกับนโยบาย Industry 4.0 ของเยอรมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เยอรมันเน้นย้ำว่าทั้งสองประเทศควรสะท้อนมุมมองเรื่องการปกป้องข้อมูลส่วนบุคคลและการให้ความสำคัญกับมนุษย์ในกระบวนการกำหนดมาตรฐานและการพัฒนาเทคโนโลยีในสาขาดิจิทัล

ทั้งสองประเทศยังเห็นศักยภาพในการร่วมมือระหว่างบริษัทในตลาดโครงสร้างพื้นฐาน โดยคาดว่าการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานในเอเชียจะสูงถึง 1.7 ล้านล้านดอลลาร์ต่อปีในอีก 30 ปีข้างหน้า ทั้งสองประเทศจำเป็นต้องร่วมมือกันเพื่อเสริมสร้างตำแหน่งในตลาดโครงสร้างพื้นฐานในเอเชียเพื่อตอบสนองต่อโครงการ One Belt One Road ของจีน ในปี 2562 ญี่ปุ่นและสหภาพยุโรปได้ลงนามในความร่วมมือเพื่อพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่ยั่งยืนและมีคุณภาพ

การตอบสนองต่อปัญหาสิ่งแวดล้อมก็เป็นอีกหนึ่งความท้าทายที่สำคัญสำหรับรัฐบาลและภาคธุรกิจของเยอรมัน เยอรมันคาดหวังที่จะร่วมมือกับญี่ปุ่นในด้านเทคโนโลยีสิ่งแวดล้อมขั้นสูง เช่น พลังงานหมุนเวียน เพื่อร่วมกันแก้ไขปัญหาโลก ทั้งสองประเทศเห็นว่ามีศักยภาพในการร่วมมือกันในภูมิภาคอาเซียนเพื่อแก้ไขปัญหาเรื่องการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและการเมืองในเมือง

กลยุทธ์อินโด-แปซิฟิกของเยอรมันมุ่งเน้นการปกป้องระบบเศรษฐกิจระหว่างประเทศที่ยึดตามกฎเกณฑ์และมองว่าญี่ปุ่นเป็นพันธมิตรหลัก โดยเน้นย้ำความร่วมมือระหว่างสองประเทศในสาขาดิจิทัล โครงสร้างพื้นฐาน และสิ่งแวดล้อม เป็นที่น่าจับตามองว่าทั้งสองประเทศจะสามารถดำเนินโครงการความร่วมมือที่เป็นรูปธรรมในด้านที่ทั้งสองประเทศมีผลประโยชน์ร่วมกันในอนาคตได้หรือไม่