Wybory prezydenckie w USA 2024: Wielkość wieców a realne przewidywania – Harris wydaje się faworytką, ale nic nie jest przesądzone?

Do amerykańskich wyborów prezydenckich pozostał tydzień, a walka między republikańskim kandydatem, byłym prezydentem Donaldem Trumpem, a demokratyczną kandydatką, wiceprezydent Kamala Harris, jest niezwykle zacięta. Obecnie trudno przewidzieć, kto zwycięży, ale biorąc pod uwagę liczbę uczestników wieców wyborczych, można powiedzieć, że Harris ma przewagę.

Sztab Harrisa wykorzystuje skalę wieców

W końcowej fazie kampanii wyborczej sztab Harrisa podkreśla dużą liczbę uczestników wieców. Można to odebrać jako ironiczny komentarz do wypowiedzi Trumpa z 2017 roku, który przesadzał z liczbą uczestników swojej inauguracji. Harris często publikuje w mediach społecznościowych zdjęcia i filmy porównujące skalę jej wieców z wiecami Trumpa, podkreślając tym samym swoją mobilność.

Na przykład, wiec Harris na lotnisku w Detroit w sierpniu był wypełniony po brzegi, a licznie zgromadzeni zwolennicy dali o tym znać. Trump odpowiedział na to, twierdząc, że była to "fałszywa" liczba uczestników, zwiększona za pomocą sztucznej inteligencji. Taka riposta Trumpa wydaje się wręcz potwierdzać skalę wiecu Harris.

Ponadto, na wiecach Harris często pojawiają się znane osobistości, takie jak była pierwsza dama Michelle Obama, co dodatkowo zwiększa zainteresowanie. Ten "efekt celebrytów" również przyczynia się do zwiększenia liczby uczestników wieców.

Czy urzędujący prezydent ma przewagę? Analiza danych z przeszłości

Jednakże, wynik wyborów prezydenckich nie zależy wyłącznie od skali wieców. Dane z przeszłości wskazują, że urzędujący prezydent ma przewagę w wyborach. Po drugiej wojnie światowej, spośród 11 urzędujących prezydentów ubiegających się o reelekcję, 7 wygrało (63,6%).

Do zalet urzędującego prezydenta należą:

* Zdecydowana rozpoznawalność: Podczas kampanii wyborczej prezydent ma dużą ekspozycję medialną, co przekłada się na wysoką rozpoznawalność wśród obywateli.

* Siła w partii: Często w prawyborach nie pojawiają się silni konkurenci, co ułatwia utrzymanie jedności w partii.

* Uchylenie się od zmian (status quo bias): Obywatele bez silnych powodów do niezadowolenia, mają tendencję do głosowania na tego samego kandydata co poprzednio.

W szczególności, poziom poparcia dla urzędującego prezydenta jest ważnym wskaźnikiem. Jeśli w roku wyborczym poparcie spadnie poniżej 30%, reelekcję uważa się za trudną. Przykłady z przeszłości to prezydent Carter (Partia Demokratyczna) w 1980 roku i prezydent Bush senior (Partia Republikańska) w 1992 roku, którzy ponieśli porażkę przy niskim poparciu.

Ważnym czynnikiem jest również sytuacja gospodarcza. Jeśli gospodarka słabnie, a wzrasta niezadowolenie ekonomiczne obywateli, urzędujący prezydent jest w niekorzystnej sytuacji. Na przykład, w wyborach prezydenckich w 2020 roku, pandemia koronawirusa spowodowała gwałtowny wzrost bezrobocia, co przeszkodziło w reelekcji Trumpa.

Biden kontra Trump – co mówią poprzednie wybory?

W wyborach prezydenckich w 2024 roku prawdopodobne jest ponowne starcie między prezydentem Bidenem a Trumpem. W przeszłości miało miejsce 6 ponownych starć tych samych kandydatów, jednak w ostatnim półwieczu nie zdarzyło się to ani razu. Ostatnie ponowne starcie miało miejsce w 1956 roku, kiedy to urzędujący prezydent Eisenhower (Partia Republikańska) pokonał Stevensona (Partia Demokratyczna).

Przyglądając się przykładom z przeszłości, można stwierdzić, że urzędujący prezydent ma przewagę. Jednakże, w wyborach w 2024 roku, niskie poparcie dla Bidena i niestabilna sytuacja gospodarcza stwarzają dla urzędującego prezydenta trudne warunki.

Harris ma przewagę? Lepiej nie lekceważyć przeciwnika

Obecnie, biorąc pod uwagę skalę wieców i doniesienia medialne, wydaje się, że Harris ma przewagę. Jednakże, biorąc pod uwagę dane z przeszłości i przewagę urzędującego prezydenta, Trump ma szansę na odwrócenie sytuacji.

Wynik wyborów prezydenckich będzie w dużej mierze zależał od sytuacji gospodarczej, strategii wyborczych obu kandydatów i zachowania wyborców. Do samego końca nie można oderwać wzroku od przebiegu wyborów.