ทีมวิจัยญี่ปุ่น ประสบความสำเร็จในการถ่ายภาพโปรตีนผิดปกติในสมองของผู้ป่วยโรคพาร์กินสัน

ทีมวิจัยจากองค์กรวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีควอนตัมของญี่ปุ่นและอื่นๆ ประกาศว่าประสบความสำเร็จในการถ่ายภาพโปรตีนผิดปกติที่สะสมอยู่ในสมองของผู้ป่วยโรคพาร์กินสันและโรคอื่นๆ ในสมองของผู้ป่วยที่มีชีวิต ซึ่งถือเป็นผลลัพธ์ที่มีประโยชน์ต่อการวินิจฉัยโรคและการตรวจสอบความรุนแรงของโรค

เป็นที่ทราบกันดีว่าโปรตีนผิดปกติที่เรียกว่า 'อัลฟาซินิวคลีอีน' สะสมอยู่ในสมองของผู้ป่วยโรคพาร์กินสันและโรคสมองเสื่อมแบบร่างกายเลวี แต่ยังไม่มีเทคนิคที่確立ขึ้นในการตรวจสอบการสะสมของโปรตีนชนิดนี้ในสมองของผู้ป่วยที่มีชีวิต

ทีมวิจัยได้พัฒนาสารพิเศษที่สามารถจับกับอัลฟาซินิวคลีอีนและปล่อยรังสีในปริมาณน้อย จากนั้นได้ให้สารนี้กับผู้ป่วยโรคพาร์กินสันและโรคสมองเสื่อมแบบร่างกายเลวี 10 ราย และใช้เครื่องมือถ่ายภาพทางการแพทย์ที่เรียกว่า PET (การถ่ายภาพด้วยเครื่องตรวจวัดรังสีโพซิตรอน) เพื่อถ่ายภาพสมอง ผลลัพธ์ที่ได้แสดงให้เห็นภาพการสะสมของอัลฟาซินิวคลีอีนในส่วนของสมองที่เรียกว่า 'ซับแสตนเทีย นิกรา' ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสมองส่วนกลาง นอกจากนี้ยังพบว่าผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงจะมีปริมาณการสะสมของโปรตีนสูงกว่าด้วย

ทีมวิจัยประเมินว่าเทคนิคนี้มีประโยชน์ต่อการวินิจฉัยโรคและการตรวจสอบความรุนแรงของโรค หัวหน้าทีมวิจัย ดร. เอ็นโด ฮิโรโนบุ กล่าวว่า "การใช้เทคนิคนี้จะช่วยให้เราสามารถค้นหาบุคคลที่มีโปรตีนผิดปกติสะสมในสมองได้ ทำให้สามารถดำเนินการทดลองทางคลินิกและตรวจสอบประสิทธิภาพของการรักษา นอกจากนี้ยังเป็นการวิจัยที่มีส่วนช่วยในการไขความกระจ่างเกี่ยวกับกลไกของโรค"

โรคพาร์กินสันเกิดขึ้นในญี่ปุ่นประมาณ 100-180 รายต่อประชากร 100,000 คน และประมาณ 1 รายต่อประชากร 100 คนที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป หลังจากที่สังคมเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ จำนวนผู้ป่วยก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผู้เชี่ยวชาญเรียกปรากฏการณ์นี้ว่า 'การระบาดใหญ่ของโรคพาร์กินสัน' และเตือนถึงความรุนแรงของโรค โรคพาร์กินสันเกิดจากเซลล์ประสาทโดปามีนในซับแสตนเทีย นิกราของสมองส่วนกลางลดลง แม้ว่าสาเหตุที่แท้จริงของโรคยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่มีผลการวิจัยที่แสดงให้เห็นว่าอัลฟาซินิวคลีอีนสะสมในเซลล์ประสาทโดปามีน ทำให้เซลล์ประสาทลดลง

ผลการวิจัยครั้งนี้ถือเป็นความก้าวหน้าครั้งสำคัญ เนื่องจากได้พัฒนาเทคนิคที่สามารถตรวจสอบการสะสมของอัลฟาซินิวคลีอีนได้โดยตรง ซึ่งคาดว่าจะช่วยในการวินิจฉัยและพัฒนาการรักษาโรคพาร์กินสัน นอกจากนี้คาดว่าจะช่วยเร่งการพัฒนายาที่สามารถรักษาโรคได้อย่างตรงจุดโดยการกำหนดเป้าหมายไปที่อัลฟาซินิวคลีอีน