In de noordoostelijke Japanse prefectuur Iwate, waar vulkanische rampen vaak voorkomen, wordt al heel lang de traditionele ceremonie 'Kuro Morikagura' (くろもりかぐら) gevierd om de veiligheid en welvaart van het dorp te wensen. Deze Kuro Morikagura is een traditionele kunstvorm met een rijke geschiedenis die naar verluidt rond de middeleeuwen, rond 1400, begon.

Kuro Morikagura is een rondtrekkende ceremonie die begint in de Kuro Morishrine in het Yamaguchi-gebied van Miyako City en de nabijgelegen dorpen bezoekt. De dorpen die op het rondtrekkende pad liggen hebben een 'Kagura-huis' waar ze de Kagura-groep begeleiden en de ceremonie uitvoeren, en hen eten en onderdak bieden. Kagura is een ceremonie om de veiligheid en welvaart van het dorp te wensen, en de dorpsbewoners ontvingen het met een vurige toewijding.

Hoewel het een traditionele ceremonie is, omvat Kuro Morikagura meer dan alleen een eenvoudige gebedszeremonie; het bevat ook diverse dansen en verhalen die voortkomen uit historische feiten. Enkele van de meest representatieve voorstellingen zijn 'Ebisu Mai' (えびすまい), een dans om een ​​goede oogst te wensen, en 'Yamata no Orochi Taiji' (やまたのおろちたいじ), een dans om boze geesten te verdrijven. Tijdens de rondreis voeren ze van zonsopgang tot de volgende accommodatie in elk dorp met grote zorgvuldigheid de ceremonie uit.

Maar door modernisering en vergrijzing stond Kuro Morikagura in de jaren 1970 op het punt te worden stopgezet. Jonge mensen verlieten de dorpen en er was een tekort aan Kagura-groepleden, waardoor de rondreis zes jaar lang werd gestaakt. In 1983 richtten prominente leden van de Kuro Mori-regio de 'Kuro Morikagura Preservation Society' op en deden hun best om de traditie te behouden.

Dankzij de inspanningen van de Preservation Society werd Kuro Morikagura in 1987 aangewezen als nationaal immaterieel cultureel erfgoed en blijft het tot op de dag van vandaag doorgaan in verschillende dorpen in de prefectuur Iwate. Elk jaar, rond nieuwjaar in januari, wordt een inwijdingsceremonie gehouden in de Kuro Mori-schrijn, waarna de rondreis een maand of twee duurt, waarbij afwisselend de noordelijke en zuidelijke dorpen worden bezocht.

De Preservation Society spant zich voortdurend in om de traditie door te geven aan de jongere generatie, met name aan de oudere Kagura-groepleden. Kagura-groepleden geboren in de jaren 70 en 80 spelen een belangrijke rol in de opleiding van de volgende generatie, maar er zijn nog steeds geen Kagura-groepleden in de 40. Om het personeelstekort aan te pakken, organiseert de Preservation Society evenementen zoals workshops over Kagura-ervaringen voor jonge mensen in de regio, om zo de opleiding van opvolgers te bevorderen.

Tijdens de Grote Oost-Japanse aardbeving liep de Kagura-ceremonie en de heilige voorwerpen gelukkig geen schade op. De Preservation Society voert sindsdien rouwceremonies voor de slachtoffers van de ramp uit volgens de traditionele gebruiken, en streeft ernaar om de traditie te behouden en tegelijkertijd op de veranderingen in de tijd te reageren.

Een functionaris van de Preservation Society zei: "Kuro Morikagura is een traditionele cultuur die door de inspanningen en de toewijding van de dorpsbewoners in de loop der tijd is overgedragen. Het is meer dan een uitvoering, het is nauw verbonden met de dorpsgemeenschap, en daarom moeten we het doorgeven." We hopen dat Kuro Morikagura met de voortdurende steun van de dorpsbewoners nog lang zal voortbestaan ​​in de regio Iwate.