Traditionele Shilla-go dans 'Heuk Sam Shilla-go' in het Miyako-gebied van Japan - De inspanningen van het behoudgenootschap om oude gebruiken voort te zetten

In de prefectuur Iwate, in het noordoosten van Japan, een gebied dat vaak wordt getroffen door vulkanische rampen, wordt al sinds lange tijd de traditionele ceremonie 'Kuromori Kagura' (黒森神楽) overgeleverd, een ritueel dat de veiligheid en overvloed van het dorp beoogt. Deze Kuromori Kagura is een traditionele kunstvorm met een rijke geschiedenis, waarvan wordt gezegd dat deze rond het midden van de 15e eeuw, ongeveer 700 jaar geleden, is ontstaan.

Kuromori Kagura is een rondtrekkend ritueel dat begint bij de Kuromori-schrijn in het Yamaguchigebied van Miyako en door de nabijgelegen dorpen trekt. In de dorpen die op de route liggen, is er een 'Kagura-huis' (神楽家) dat de Kagura-groep begeleidt en de ceremonie uitvoert, en aan hen wordt eten en onderdak geboden. Omdat Kagura een ritueel is dat de veiligheid en overvloed van het dorp beoogt, ontvingen de dorpsbewoners de Kagura-groep met grote toewijding.

Hoewel het een traditionele ceremonie is, omvat Kuromori Kagura niet alleen eenvoudige gebeden, maar ook verschillende dansen en verhalen die voortkomen uit historische feiten. Enkele van de belangrijkste uitvoeringen zijn 'Ebisumai' (恵比須舞), een dans die een goede oogst beoogt, en 'Yamata no Orochi Taiji' (八岐大蛇退治), een dans die boze geesten verdrijft. Gedurende de periode van de rondreis voeren ze van 's morgens vroeg tot de volgende verblijfplaats uitvoeringen op en houden ze in elk dorp zorgvuldig de ceremonie.

Maar door modernisering en vergrijzing kwam de Kuromori Kagura in de jaren 70 van de vorige eeuw in gevaar. Door de uittocht van jongeren uit de dorpen en het gebrek aan personeel in de Kagura-groep werd de rondreis gedurende 6 jaar stopgezet. In 1983 richtten vooraanstaande personen uit het Kuromori-gebied een 'Kuromori Kagura Bewaarvereniging' op en zetten zij zich in voor de overdracht van de traditie.

Dankzij de inspanningen van de bewaarvereniging werd Kuromori Kagura in 1987 aangewezen als immaterieel cultureel erfgoed van nationaal belang, en tot op de dag van vandaag wordt de ceremonie voortgezet door verschillende dorpen in de prefectuur Iwate te bezoeken. Elk jaar rond nieuwjaar wordt er in de Kuromori-schrijn een bezielingsceremonie gehouden, gevolgd door een rondreis door de noordelijke en zuidelijke dorpen om de beurt, gedurende 1 à 2 maanden.

De bewaarvereniging zet zich in om de traditie door te geven aan de jongere generatie, met name door de oudere leden van de Kagura-groep. Hoewel de leden van de Kagura-groep die in de jaren 70 en 80 zijn geboren zich inspannen om de volgende generatie op te leiden, zijn er nog steeds geen leden van de Kagura-groep in de veertig. Om het personeelstekort aan te pakken, organiseert de bewaarvereniging evenementen zoals workshops voor Kuromori Kagura voor jonge mensen in de regio, en richt zich op het opleiden van opvolgers.

Gelukkig hebben de ceremonie en de attributen van Kuromori Kagura de Grote Oost-Japan aardbeving overleefd. Na de aardbeving voerde de bewaarvereniging ook rouwceremonies uit voor de slachtoffers van de ramp volgens de traditionele methode, en zet zij haar activiteiten voort door de traditie te behouden en tegelijkertijd te reageren op veranderingen in de tijd.

Een functionaris van de bewaarvereniging zei: "Kuromori Kagura is een traditionele cultuur die door de toewijding en inspanningen van de dorpsbewoners door de eeuwen heen is gecontinueerd. Het is niet alleen een uitvoering, maar staat ook in nauwe verbondenheid met de gemeenschap, en daarom moeten wij deze traditie doorgeven." We hopen dat Kuromori Kagura nog lang zal blijven bestaan in de regio Iwate, met de voortdurende steun van de lokale bevolking.